Aktualności

"Dokumenty": legitymacja radnego Rady Narodowej Miasta i Gminy Gostyń w kadencji 1984-1988 r., zaświadczenie o zawarciu związku małżeńskiego (Gostyń, 10 lipca 1923 r.), kartka na papierosy, legitymacja członkowska Zw. Zawod. Robotników i Pracowników Przem. Cukrowniczego w Polsce (Gostyń, 1 marca 1945 r.), zaświadczenie burmistrza komisarycznego w Koninie, że Władysław Sadowski udaje się rowerem do miejsca zamieszkania w Gostyniu (21.09.1939 r.), zaświadczenie o wpisie do księgi urodzeń wydane w celu przedłożenia w związku z chrztem (Grabonóg, 1917 r.) i znaczek pocztowy wg projektu Wacława Boratyńskiego.

W uroczystości Święta Pracy w 1961 roku wzięły udział dzieci wszystkich oddziałów Przedszkola nr 1 w Gostyniu. W sali przedszkolnej, w sobotę odbyła się uroczysta akademia, a w niedzielę, 1 maja dzieci jechały barwie udekorowanymi wozami w pochodzie. Przed trybuną główną grupa starszaków wypuściła parę gołębi, za co otrzymały spore oklaski (zdjęcia - "Gostyń po 1945").

Fotoreportaż z Dnia Dziecka i Sportu (1975 r.) w Szkole Podstawowej w Kunowie - zakładka "okolice Gostynia".

Nowe zdjęcia gostyńskich firm i pracowników ( Huta Szkła, Spółdzielnia Mleczarska, Spółdzielnia Pracy Przemysłu Skórzanego "Asko", Krawiecka Spółdzielnia Pracy "Gostynianka", Cukrownia, Zakładowy Dom Kultury "Hutnik") - folder "zakłady pracy".

21 września 1979 roku w starogostyńskim lesie odbyły się zawody miejsko-gminne w sztafetowych biegach przełajowych. Obok szkół gostyńskich wystartowały reprezentacje z Siemowa, Kunowa i Goli. Wśród chłopców zwyciężyli uczniowie Szkoły Podstawowej nr 3 w Gostyniu, w sztafecie dziewcząt uczennice z trójki zajęły II miejsce, ustępując biegaczkom z Siemowa. Zdjęcia reprezentacji dziewcząt i chłopców z SP 3 w Gostyniu - zakładka "szkoły".

   Jeden z obywateli miasta Poznania powiedział mi raz przy sposobności: "Wy tam w Gostyniu umiecie uczcić każdą narodową rocznicę, każdy jubileusz. Jakoś to u was inaczej, uroczyściej wygląda, niż u nas w Poznaniu".
   Zdanie to przypomniało mi się, gdym patrzał na ostatnie uroczystości, przekształcające wygląd naszego miasteczka. W istocie w dniach 10. i 11. oblicze Gostynia zmienione było zupełnie. Znać było na niem powagę i radość, zrozumienie święta i przeżywanych chwil, połączone z dumą polskiej tężyzny. Te uczucia wycisnęły swe znamię i na 3 uroczystościach, jakich byliśmy świadkami, tj. na obchodzie gimnazjalnym, na obchodzie Stow. Kolejarzy i na obchodzie ogólnym w niedzielę. Każdy z nich był oddzielnym, a wszystkie mimo to stanowiły organiczną i nierozerwalną. Łączył je jeden duch patrjotyczny i spajała miłość Ojczyzny, w tych właśnie dniach swój tryumf święcąca.