Aktualności
Ukraina – czas protestu w obiektywie Mikołaja Korobenkowa
Euromajdan to określenie fali największych manifestacji i protestów przelewających się na Ukrainie od momentu uzyskania przez ten kraj niepodległości w 1991 rokuna Placu Niepodległości (ukr. Majdan Niezależnosti) w Kijowie. Rozpoczęły się one 21 listopada 2013 roku demonstracją przeciwko odłożeniu przez o1)czesnego prezydenta Wiktora Janukowycza podpisania umowy stowarzyszeniowej z Unią Europejską. Opozycja zażądała usunięcia prezydenta. Wraz z rozwojem sytuacji postawy manifestantów radykalizowały się, zyskiwały na popularności postulaty usunięcia prezydenta oraz generalnej odmiany sytuacji w państwie. Sam ruch przekształcił się w ogólnonarodową rewolucję.
Brutalne rozpędzenie protestów 30 listopada 2013 roku przez jednostki specjalne policji (Berkut) wywołało falę oburzenia i doprowadziło do umasowienia ruchu. Protesty rozlały się po całym kraju, a centralny plac Kijowa przekształcił się w miejsce permanentnych wieców protestacyjnych i został ochrzczony Euromajdanem. Apogeum protestów nastąpiło 1 grudnia 2013 roku, gdy liczba demonstrujących w Kijowie doszła – według różnych źródeł – do 800 tysięcy, potem ustabilizowała się w granicach 50–200 tysięcy osób w czasie zorganizowanych manifestacji. Równocześnie w zachodniej części Ukrainy doszło do zajęcia budynków administracji rządowej i samorządowej przez protestujących. Podobne próby na wschodzie powiodły się w ograniczonym stopniu.
Uliczne walki, toczone w dniach od 18 do 20 lutego 2014 roku, kosztowały życie i zdrowie kilkuset osób i stały się punktem zwrotnym w rozwoju sytuacji. Wiktor Janukowycz pod naciskiem opinii zachodniej, a także fali wzburzenia w kraju, zdecydował się przywrócić konstytucję z 2004 roku i doprowadzić do wcześniejszych wyborów. 21 lutego milicja została usunięta z ulic Kijowa, a Janukowycz opuścił stolicę. 22 lutego parlament usunął go z urzędu.
Mikołaj Korobenkow urodził się w 1977 roku w Symferopolu, w ukraińskiej Republice Autonomicznej Krymu. Z wykształcenia jest inżynierem. Przed zaangażowaniem się w kijowski protest pracował w Symferopolu. Do Kijowa przyjechał 14 grudnia 2013 roku, by wziąć udział w proteście przeciwko rządom Wiktora Janukowycza. Na Majdanie Niepodległości przebywał do 13 stycznia 2014 roku. Potem wrócił na krótko na Krym, by 1 lutego ponownie przyjechać do Kijowa. Pozostał na Majdanie do przełomu maja i czerwca 2014 roku. Podczas protestu był dowódcą Sotni Krymskiej. Oddział ten stacjonował w Pałacu Żowtniewskim, w samym centrum Kijowa. Brał aktywny udział w akcjach protestacyjnych, udzielał też pierwszej pomocy medycznej potrzebującym. W okresie masowych akcji protestacyjnych na wschodzie Ukrainy był wolontariuszem Ukraińskiego Czerwonego Krzyża, pomagał również przy załadunku i rozładunku transportów z pomocą humanitarną. 18 lutego 2014 roku, po ostatnim szturmie na Pałac Żowtniewski, opiekował się rannymi, pomagał w odnalezieniu zagubionych dokumentów, udzielał pomocy przesiedleńcom z Krymu. Obecnie pracuje w pozarządowej organizacji charytatywnej „Захист Патріотів”(pol. Ochrona Patriotów). Swój pobyt na Majdanie udokumentował tysiącami zdjęć.
Źródło: Muzeum w Gostyniu