Aktualności
Piotr i Czesława Laurentowscy
O Piotrze Laurentowskim już wiele razy pisaliśmy i prezentowaliśmy jego fotografie, także z okresu powstania wielkopolskiego. Dlatego teraz kilka słów o jego żonie. Czesława urodziła się 26 czerwca 1908 roku w Gostyniu, była córką piekarza Kazimierza i Ludwiki z domu Hasińskiej. Kazimierz prowadził piekarnię i sklep przy ówczesnej ulicy Klasztornej, obecnie Jana Pawła II. Po ukończeniu szkoły powszechnej i czterech klas gimnazjum w Gostyniu, w 1928 roku Czesława zdała maturę w Lesznie. W 1935 roku wyszła za mąż za kapitana Piotra Laurentowskiego, oficera 63. pułku piechoty w Toruniu i tam też z nim zamieszkała. W 1938 roku ze względu na nowy przydział Laurentowscy przenieśli się do Warszawy, gdzie pozostali do dnia wybuchu II wojny światowej. Potem znaleźli się w województwie lubelskim, by po kilku dniach rozstać się. Piotr Laurentowski trafił do armii polskiej na zachodzie, a Czesława z małymi dziećmi po kilku tygodniach tułaczki wróciła do rodziców do Gostynia, gdyż dom w którym mieszkali w Warszaiwe został zburzony. Z rodzinnego domu w Gostyniu byli przesiedlani do innych mieszkań. Pod koniec stycznia 1945 roku powrócili do swego domu przy Klasztornej. Do listopada 1946 roku Czesława była na utrzymaniu rodziców, do chwili powrótu męża Piotra z Anglii. Po powrocie do Gostynia Piotrowi Laurentowskiemu powierzono utworzenie Powiatowej i Miejskiej Biblioteki Publicznej, której był kierownikiem przez 17 lat. 22 października 1964 roku po długotrwałej chorobie jako skutek przejść wojennych zmarł Piotr. Czesława miała wtedy na utrzymaniu najmłodsze dziecko, córkę Marię, uczennicę XI klasy liceum, utrzymywały się tylko z renty. Czesława zmarła 3 czerwca 1993 roku.
Dziękujemy pani Marii Kosińskiej-Laurentowskiej, córce Piotra i Czesławy Laurentowskich za pomoc w opracowaniu wspomnień.
Info: Maciej Gaszek & Mariusz Sobecki (GaSo)