Aktualności

Możliwe, że jego powstanie wiąże się z zapisem w protokole z zebrania obywateli miasta Gostynia z dnia 17 lutego 1903 roku. W punkcie IV protokołu czytamy: Inicjatywa budowy pomnika chrześcijańsko-katolickiego na rynku w Gostyniu stawiona przez prezesa ks. Jackowskiego została przez zebranie z zadowoleniem przyjęta. Jest co prawda mowa o pomniku na Rynku, ale powstał on dopiero w 1929 roku, jako podziękowanie za odzyskaną niepodległość.

Pomnik na Górze Zamkowej został zburzony przez Niemców prawdopodobnie w tę samą noc, co pomnik Serca Jezusowego, stojący na Rynku. Według przekazu ustanego świadków wydarzenia, tego barbarzyństwa dokonano w nocy z 10 na 11 maja 1940 roku. Pomnik najprawdopodobniej został wysadzony za pomocą materiałów wybuchowych, a nie rozebrany.
Wnioskując ze zdjęć, mógł on mieć co najmniej 8 m wysokości. W przekroju poziomym miał kształt trójkąta, ze ściętymi narożnikami. Tym samym posiadał trzy ściany boczne. W „Tygodniku Katolickim” z 20 sierpnia 1916 roku znajduj się jedyna informacja o jego wyglądzie i o tekstach umieszczonych na jego ścianach bocznych. Znajdowały się na nich napisy w języku łacińskim. Na ścianie lewej, od strony fary, był umieszczony tekst: „Ani teraźniejsze rzeczy, ani przyszłe nie będą mogły nas odłączyć od miłości Bożej, która jest w Chrystusie Jezusie Panu naszym”. Są to słowa św. Pawła do Rzymian (rozdział VIII wiersz 38, 39), którymi cała parafia niejako ślubowała, że zawsze, jak jej fundator i dobrodziej, pozostanie wierną Zbawicielowi i Jego Kościołowi. Napis z drugiego boku był następujący: „Na wieczną pamiątkę Mikołaja Łodzia Przedpełkowica, dziedzica Gostynia i pana zamku, który zbudował z przywileju księcia Wielkopolski Przemysława II 1278”.
Na trzeciej stronie pomnika, od strony Rynku – widać popiersie Pana Jezusa. Wykonane zostało ono według obrazu „Ostatnia Wieczerza” mistrza włoskiego, Leonardo da Vinci. Obrazy i napisy są wykonane tzw. mozaiką wenecką. Popiersie, jak i tło obrazu, powstało z różnokolorowych kawałków szkła. Obraz ten, do niedawna nierozpoznany, znajdował się w kościele Ducha Świętego,a obecnie w gostyńskiej farze.

Tekst: Zdzisław Kamiński (prezes Towarzystwa Miłośników Gostyńskiej Fary)