Aktualności

Franciszek Sodolski urodził się 7 października 1913 roku w Gostyniu, w domu przy ul. 3 Maja 134, w rodzinie Wojciecha, właściciela warsztatu lakierniczego oraz Marii Poprawy. W 1923 roku podjął naukę w gimnazjum gostyńskim i zdał egzamin dojrzałości typu klasycznego w maju 1932 roku. Był muzykiem i śpiewakiem w chórze gimnazjalnym. W październiku 1933 roku podjął studia na Wydziale Ogrodniczym Wyższej Szkoły Gospodarstwa Wiejskiego w Warszawie. Studiował kwiaciarstwo w katedrze drzewoznawstwa prof. Romana Kobendzy. 26 czerwca 1938 roku obronił pracę dyplomową, pt. Phellodendron – korkowiec, jego znaczenie i zastosowanie ze szczególnym uwzględnieniem Polski. Na jej podstawie uzyskał dyplom i stopień mgr. inż. ogrodnictwa. We wrześniu tego roku rozpoczął pracę w Zakładach Fundacji Kórnickiej w Kórniku i pracował tam do końca sierpnia 1939 roku. We wrześniu 1932 roku został powołany do służby wojskowej i wcielony do Szkoły Podchorążych Rezerwy Piechoty w Zambrowie. Przydzielono go do kompanii ciężkich karabinów maszynowych. Po zaprzysiężeniu 29 listopada 1932 roku awansował w grudniu na stopień starszego strzelca, a w marcu następnego roku na stopień kaprala. 2 kwietnia 1933 roku został przeniesiony do Dywizyjnej Szkoły Podchorążych Rezerwy w 69 pp. w Gnieźnie. Kurs ukończył 31 maja 1933 roku z wynikiem dobrym, po czym został przydzielony służbowo do 2 kompanii ckm w 70 pp. Awans na stopień plutonowego podchorążego uzyskał 1 września 1933 roku, a 20 września został przeniesiony do rezerwy z przydziałem mobilizacyjnym  do 70 pp. W latach 1934 i 1935 uczestniczył w ćwiczeniach rezerwy w swoim macierzystym pułku na stanowisku dowódcy plutonu karabinów maszynowych. Stopień podporucznika piechoty otrzymał ze starszeństwem od 1 stycznia 1936 roku. W końcu sierpnia 1939 roku został zmobilizowany do 70 pp. Jego dalsze losy w kampanii wrześniowej są mało znane. Dostał się do niewoli sowieckiej i był przetrzymywany w obozie w Starobielsku. Na wykazie akt osobowych oficerów z tego obozu jest oznaczony numerem 3067. Z obozu pisał do rodziny. Zachowała się koperta listu wysłanego do niego. Rodzina poszukiwała go za pośrednictwem Komitetu Międzynarodowego Czerwonego Krzyża w Genewie już od jesieni 1940 roku.  Zachowała się korespondencja z Genewy datowana 16 grudnia 1940 roku, 18 marca 1941 roku, 14 grudnia 1943 roku (wysłana za pośrednictwem Niemieckiego Czerwonego Krzyża w Berlinie) oraz 1 lutego 1946 roku. Niestety, Czerwony Krzyż nie był w stanie udzielić jakichkolwiek konkretnych informacji o poszukiwanym. Wiosną 1940 roku został wywieziony z obozu do Charkowa i zastrzelony w piwnicy budynku  UNKWD, zaś jego ciało wrzucono do zbiorowego dołu w podmiejskim lesie (źródło: Muzeum w Gostyniu).

Info: Maciej Gaszek & Mariusz Sobecki (GaSo)